• «ای خنک آن را که پیش از مرگ مرد// یعنی او از اصل این زر بوی برد// مرگ تبدیلی که در نوری روی// نه چنان مرگی که در گوری روی»
• «ای که تو از ظلم چاهی می‌کنی// از برای خویش دامی می‌تنی»
• «این جهان کوه‌است و فعل ما ندا// باز گردد این نداها را صدا»
• «پا تهی گشتن به‌است از کفش تنگ// رنج غربت به که اندر خانه جنگ»
• «پس کلوخ خشک در جو کی بود؟// ماهیی با آب، عاصی کی شود؟»
• «پیش چشمت داشتی شیشه کبود// زان جهت عالم کبودت می‌نمود»
• «پیش مؤمن کی بود این قصه خوار// قدر عشق گوش، عشق گوشوار»
• «تا که احمق باقی است اندر جهان// مرد مفلس کی شود محتاج نان»
• «تیغ‌دادن در کف زنگی مست// به که آید علم، ناکس را بدست»
• «چون زخود رستی همه برهان شدی// چون که گفتی بنده‌ام سلطان شدی»
• «چون که دندان تو را کرم اوفتاد// نیست دندان بر کنش ای اوستاد»
• «زآنهمه بانگ و علا لای سگان// هیچ واماند ز راهی کاروان؟»
• «سخـت‌گیری و تعصـب خامی است// تا جنینی کار خون‌آشامی است»
• «شب غلط بنماید و مبدل بسی// دید صائب شب ندارد هرکسی»
• «صورت زیبا نمی‌آید به کار// حرفی از معنی اگر داری بیار»
• «ظالم آن قومی که چشمان دوختند// وز سخن‌ها عالمی را سوختند»
• «عاقبت جوینده یابنده بود// چونکه در خدمت شتابنده بود»
• «عشق‌هایی کز پی رنگی بود// عشق نبود عاقبت ننگی بود»
• «عقل از سودای او کور است و کر// نیست از عاشق کسی دیوانه‌تر»
• «عقل اول راند بر عقل دوم// ماهی از سر گنده گردد نی ز دم»
• «عقل تا تدبیر و اندیشه کند// رفته باشد عشق تا هفتم سما// عقل تا جوید شتر از بهر حج// رفته باشد عشق بر کوه صفا»
• «کرد مردی از سخن دانی سؤال// حق و باطل چیست ای نیکومقال// گوش را بگرفت و گفت این باطل است// چشم حق است و یقینش حاصل است»
• «گفت خر! آخر همی زن لاف لاف// در غریبی بس توان گفتن گزاف»
• «گفت هان ای محتسب بگذار و رو// از برهنه کی توان بردن گرو»
• «موی بشکافی به ‌عیب دیگران// چو به ‌عیب خود رسی کوری از آن»
• «نردبان خلق این ما و منست// عاقبت زین نردبان افتادنست// هرکه بالاتر رود ابله‌ترست// کاستخوان او بتر خواهد شکست»
• «آن یکی پرسید اشتر را که هی// از کجا می‌آیی ای اقبال‌پی// گفت از حمام گرم کوی تو// گفت خود پیداست از زانوی تو»
• «هرکسی را بهر کاری ساختند// میل آن‌را در دلش انداختند»
• «هرکه او بی‌مرشدی در راه شد// او زغـولان گمره و در چاه شد// هرکه گیرد پیشهٔ بی‌اوستـا// ریش‌خندی شد به شهـر و روستا// کار بی‌استاد خواهی ساختن// جاهلانه جان بخواهی باختن»
• «هرکه اول‌بین بود اعمی بود// هرکه آخربین چه بامعنی بود// چشـم آخربین تواند دید راست// چشم اول‌بین غرورست و خطاست// هرکه آخربین‌تر او مسعودتر// هـر که اول‌بین‌تر او مطرودتر// هرکه اول بنگرد پایان کار// انـدر آخر او نگردد شرمسار// حکم چون بر عاقبت‌اندیشی است// پادشاهی بنده درویشی است»
• «هیچ آیینه دگر آهن نشد// هیچ نانی گنـدم خرمن نشد// هیچ انگوری دگر غوره نشد// هیـچ میوه پخته باکوره نشد// پختـه گرد و از تغیـّر دورشو// رو چو برهان محقق نورشو»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: